• AML/CFT,  Przepisy krajowe

    Brak świadomości społecznej a wymogi AML

    Od kilku dni w mediach społecznościowych szerokim echem odbija się zdjęcie wpłatomatu jednego z polskich banków, na którego ekranie wyświetlony został komunikat o konieczności wskazania źródła pochodzenia gotówki wraz z wyrażeniem zgody na kontakt ze strony banku w celu dodatkowej weryfikacji. To ten moment kiedy regulacje, których funkcjonowanie i wymogi szeroko znane i opisywane w monografiach, publikacjach i portalach takich jak Linkedin, bezpośrednio dotykają “Kowalskiego”. Wówczas następuje weryfikacja stanu świadomości społeczeństwa, co do wymogów prawa nakładanych na m.in. instytucje zainteresowania publicznego, które w sposób pośredni wpływają na korzystanie z usług świadczonych przez te instytucje. Bank jako instytucja obowiązana na mocy UAML, zgodnie z dyspozycją art. 34 ust. 1 zobowiązany jest do stosowania środków bezpieczeństwa finansowego. W tym konkretnym wypadku zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 4 lit. a) zobowiązany jest do: “badania źródła pochodzenia wartości majątkowych będących w dyspozycji klienta –…

  • Compliance Insights,  Przepisy krajowe

    Ochrona interesu publicznego a rola funkcji zgodności.

    Zgodnie z definicją słownikową poprzez zaufanie rozumie się przekonanie, że jakiejś osobie lub instytucji można ufać lub też przekonanie, że czyjeś słowa, informacje itp. są prawdziwe oraz przekonanie, że ktoś posiada jakieś umiejętności i potrafi je odpowiednio wykorzystać[1]. Zaufanie wobec jakiegoś obiektu jest to wiedza lub wiara, że jego działania, przyszły stan lub własności okażą się zgodne z naszym życzeniem. W związku z tym należy przyjąć, iż zaufanie można mieć, posiadać, żywić lub czuć do kogoś lub do czegoś. Tym “kimś” może być druga osoba, szersza grupa osób czy też jakaś organizacja, firma lub instytucja[2].  Niemniej jednak odnosząc się do definicji zaufania, nie sposób uwzględnić jego immanentnego przymiotu jakim jest ryzyko, które to w zależności od kontekstu, sytuacji i okoliczności faktycznych może być rozumiane jako potencjalne zagrożenie lub szansa. Ryzyko, jak i samo zaufanie zorientowane jest na zdarzenia przyszłe, związane z dozą niepewności.…

  • AML/CFT,  Prawo UE

    Usługi finansowe dla uchodźców z Ukrainy a wytyczne EBA

    Wojna, a w konsekwencji wywołana przez nią migracja ludności stanowi również wyzwanie dla sektora finansowego. W szczególności w zakresie udostępnienia możliwości korzystania z usług i produktów finansowych przez obywateli Ukrainy, przy zachowaniu zgodności z wymogami z zakresu identyfikacji oraz weryfikacji klientów przez instytucje finansowe jako podmioty obowiązane na gruncie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Problem ten po ponad dwóch miesiącach od rosyjskiej agresji na Ukrainę, dostrzegł Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EBA), który w opublikowanym w dniu 27 kwietnia br. stanowisku w sprawie integracji finansowej obywateli Ukrainy do unijnego systemu finansowego, wskazuje rekomendacje odnośnie sposobu postępowania instytucji finansowych w zakresie tzw. onboardingu klientów. EBA zaznacza, iż „respektowanie oraz przestrzeganie przez instytucje finansowe obowiązków w  zakresie AML/CFT nie powinno prowadzić do wykluczenia finansowego”. Zauważa także, iż unijne ramy AML/CT są wystarczająco elastyczne, aby umożliwić instytucjom finansowym skuteczne wywiązywanie się z obowiązków przy jednoczesnym…

  • Compliance Insights,  Przepisy krajowe

    Zasady ładu wewnętrznego w bankach na gruncie Rekomendacji Z

    Rekomendacja Z dotyczącą zasad ładu wewnętrznego w bankach – wskazuje kluczowe obszary z zakresu corporate governance. Komisja Nadzoru Finansowego, a więc organ sprawujący nadzór nad sektorem finansowym, od lat podejmuje szereg działań zmierzających do usystematyzowania roli compliance, jak i całej drugiej linii obrony per se w nadzorowanych instytucjach finansowych. Bez wątpienia, prym i główny przedmiot zainteresowania wspomnianego organu nadzoru, stanowi sektor bankowy. Szereg rekomendacji, a więc formalnych zaleceń nadzoru względem nadzorowanego sektora, wydawanych na mocy art. 137 ust. 1 pkt 5 Ustawy Prawo Bankowe z dnia 29 sierpnia 1997 r. (dalej: Ustawa) traktuje o kwestii zarządzania ryzykiem związanym z wykonywaniem tzw. czynności bankowych, których katalog przedstawiony został w art. 5 ust. 1 Ustawy. Pośród nich odnaleźć możemy rekomendację w sposób bezpośredni odnoszącą się do kwestii zarządzania ryzykiem braku zgodności poprzez wdrożenie odpowiednich mechanizmów…

  • Przepisy krajowe,  System Compliance

    Zasady ładu wewnętrznego w bankach – Rekomendacja Z

    Komisja Nadzoru Finansowego, a więc organ sprawujący nadzór nad sektorem finansowym, od lat podejmuje szereg działań zmierzających do usystematyzowania roli compliance, jak i całej drugiej linii obrony per se w nadzorowanych instytucjach finansowych. Bez wątpienia, prym i główny przedmiot zainteresowania wspomnianego organu nadzoru, stanowi sektor bankowy. Szereg rekomendacji, a więc formalnych zaleceń nadzoru względem nadzorowanego sektora, wydawanych na mocy art. 137 ust. 1 pkt 5 Ustawy Prawo Bankowe z dnia 29 sierpnia 1997 r. (dalej: Ustawa) traktuje o kwestii zarządzania ryzykiem związanym z wykonywaniem tzw. czynności bankowych, których katalog przedstawiony został w art. 5 ust. 1 Ustawy. Pośród nich odnaleźć możemy rekomendację w sposób bezpośredni odnoszącą się do kwestii zarządzania ryzykiem braku zgodności poprzez wdrożenie odpowiednich mechanizmów z zakresu kontroli wewnętrznej. Rekomendacja H dotycząca systemu kontroli wewnętrznej w bankach, gdyż to właśnie o niej mowa, wyznacza…

  • Compliance Insights,  Prawo UE

    Szwajcarska lekcja Compliance

    Szwajcaria nie jest członkiem Unii Europejskiej ani Europejskiego Obszaru Gospodarczego, posiada jednak bilateralne umowny konstytuujące i definiujące jej współpracę, a także relacje z wspomnianymi organizacjami międzynarodowymi. Z uwagi na wspomniane powyżej umowy, Helweci (łac. Helvetia) posiadają uprawnienia do partycypacji w wybranych inicjatywach, a także założeniach właściwych dla państw członkowskich, jak choćby układ z Schengen czy też partycypacja do budżetu Unii Europejskiej.  Federacja Szwajcarska bez wątpienia jest jednym z strategicznych i najbardziej znaczących partnerów Wspólnoty Europejskiej. Historię współpracy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Szwajcarią de facto definiują cztery poniższe umowy: (Kolejność chronologiczna) Umowa o wolnym handlu z 1972 roku Umowa ubezpieczenia z 1989 roku Umowy dwustronne z 1999 roku Umowy dwustronne II z 2004 roku. Jednakże co warte podkreślenia i kluczowe z punktu widzenia dalszych rozważań, żadna z powyższych umów jak również żadne z dwustronnych zobowiązań pomiędzy wspomnianymi podmiotami nie zobowiązuje…

LinkedIn
LinkedIn
Share
Instagram
error: