Istotnym w procesie zrozumienia istoty i roli funkcji compliance wewnątrz organizacji, jest przywołanie systemu zgłaszania nieprawidłowości wraz z kluczowym jego aspektem – instytucją sygnalisty (ang. whistleblower). Otóż, każda organizacja, która chce dążyć do możliwie jak najbardziej efektywnej minimalizacji ryzyka, w ramach systemu zarządzania ryzykiem braku zgodności, musi (nie może, musi) wyposażyć pracowników/kontrahentów/klientów w narzędzia umożliwiające zgłoszenie nieprawidłowości wewnątrz organizacji, również z zachowaniem pełnej anonimowości. Przy jednoczesnym wdrożeniu polityki: „zero tolerancji dla tzw. działań odwetowych”, tj. zmierzających do: ustalenia tożsamości sygnalisty (w przypadku zgłoszenia anonimowego) wywarcia wpływu na osobę dokonującą zgłoszenia przez osobę bezpośrednio zaangażowaną, w celu jego zmiany/wycofania. Instytucja sygnalisty, czyli osoby dokonującej zgłoszenia nieprawidłowości czy też nadużyć wewnątrz organizacji, nie doczekała się jak dotąd systemowej i homogenicznej definicji. Samo pojęcie “whistleblower” swoje korzenie znajduje jeszcze w XIX…